سیزده مشخصه افرادی که از نظر روانی قوی هستند

سیزده مشخصه افرادی که از نظر روانی قوی هستند:

.

1. آنها معمولا وقتشان را با ابراز تاسف به حال خود تلف نمی کنند.

2. آنها اختیار قدرت خود را از کف نمی دهند.

3. آنها از انعطاف پذیربودن خجالت نمی کشند.

4. آنها انرژی خود را روی مسائلی که خارج از کنترلشان باشد هدر نمی دهند.

5. آنها نیازی نمی بینند که همیشه موافق دیگران باشند.

6. آنها از خطرات پیش بینی شده نمی ترسند.

7. آنها به گذشته نمی چسبند.

8. آنها معمولا یک اشتباه را بارها و بارها تکرار نمی کنند.

9. آنها از موفقیت دیگران بیزار نیستند.

10. آنها با دیدن اولین شکست دست از تلاش نمی کشند.

11. آنها از تنها بودن نمی ترسند.

12. آنها حس نمی کنند که دنیا به آنها بدهکار است.

13. آنها به دنبال نتیجه گیری فوری نیستند.

روش تربیت فرزندان در سنین مختلف

چطور می‌توانید کاری کنید که فرزند یک ساله‌تان به دستگاه DVD نزدیک نشود؟ وقتی فرزند دبستانی‌تان از مدرسه به خانه می‌آید کفش‌هایش را پرت می‌کند، چه باید بکنید؟ چطور می‌توانید فرزندتان را ملزم به احترام گذاشتن به قدرت و نفوذتان کنید؟

سن فرزندتان هر چه باشد، داشتن ثبات‌قدم در تربیت اهمیت زیادی دارد. اگر والدین به قوانین و عواقبی که خودشان تعیین کرده‌اند پایبند نباشند، بچه‌ها هم اینکار را نخواهند کرد.

در زیر به چند ایده برای تربیت و تادیب بچه‌ها در سنین مختلف اشاره می‌کنیم.

نوزادی تا 2 سالگی

نوزادان و بچه‌های نوپا به طور غریزی کنجکاو هستند. به همین علت باید اشیاء وسوسه‌انگیزی مثل تجهیزات تلویزیون و ویدئو، باندها، جواهرات و مخصوصاً وسایل بهداشتی و داروها را از دسترس آنها دور نگه دارید.

وقتی فرزندتان به سمت یک شیء خطرناک حرکت می‌کند، آرام به او بگویید، “نه” یا بچه را از آن جا بردارید و حواس او را به یک چیز دیگر مشغول کنید.

روش فاصله انداختن می‌تواند روش تربیتی بسیار خوبی برای کودکان نوپا باشد. مثلاً برای بچه‌ای که غذا را پخش یا پرت می‌کند، باید توضیح داد که چرا آن کار قابل‌ قبول نیست و برای یک تا دو دقیقه او را به یک جای دورتر—مثلاً صندلی آشپزخانه یا پله‌ها—ببرید تا آرام شود (فاصله انداخن طولانی برای بچه‌های نوپا موثر نیست).

خیلی مهم است که یادتان باشد به هیچ عنوان نباید بچه‌ای را در هر سنی که باشد بزنید. مخصوصاً اینکه نوزادان و بچه‌های نوپا قادر نیستند رابطه بین رفتار و تنبیه بدنی را درک کنند. فقط درد آن را احساس خواهند کرد.

و فراموش نکنید که بچه‌ها با دیدن بزرگترها، مخصوصاً والدینشان، یاد می‌گیرند. دقت کنید که رفتارهایتان الگوی مناسبی برای فرزندانتان باشد. وقتی خودتان همیشه وسایلتان را مرتب کنید، فرزندتان هم یاد می‌گیرد که بعد از بازی کردن اسباب‌بازی‌های خود را جمع کند.

3 تا 5 سالگی

هرچه فرزندتان بزرگتر می‌شود، رابطه بین اعمال و عواقب آن را درک می‌کند و دقت کنید که قوانین خانه را به خوبی برای او بیان کنید.

قبل از اینکه فرزندتان را برای رفتاری تنبیه کنید، چیزی که از او انتظار دارید را برایش توضیح دهید. مثلاً، اولین باری که فرزند سه ساله‌تان برای تزئین کردن دیوار اتاق نشیمن از مدادنقاشی‌هایش استفاده کرد، باید برای او توضیح دهید که اجازه این کار را ندارد و اگر دوباره اینکار را تکرار کند چه اتفاقی می‌افتد (مثلاً باید دیوار اتاق را خودش تمیز کند یا دیگر نمی‌تواند تا آخر آن روز از مداد رنگی‌ هایش استفاده کند). اگر چند روز بعد این اتفاق تکرار شد، به او یادآور شوید که مدادرنگی فقط برای استفاده روی کاغذ است و عاقبتی که گفته بودید را عملی کنید.

هرچه والدین زودتر این الگوی “من قوانین را تعیین می‌کنم و از تو انتظار دارم گوش دهی و عواقب آن را بپذیری” را مقرر کنند، برای همه بهتر خواهد بود. بااینکه بعضی اوقات برای والدین راحت‌تر است که گاهی بعضی از رفتارهای بد را نادیده بگیرند و آن تنبیه همیشگی را برای آن اجرا نکنند، اما رویکرد جالبی نیست. داشتن ثبات‌قدم رمز تادیب موثر است و تصمیم‌گیری درمور قوانین برای والدین خیلی مهم است (والدین به همراه هم نه تکی).

وقتی تصمیم گرفتید که چه رفتارهایی باید مورد تنبیه قرار گیرد، فراموش نکنید که برای رفتارهای خوب هم پاداش تعیین کنید. تاثیرات مثبت تحسین و تمجیدهایتان را دست‌کم نگیرید—تادیب کردن فقط تنبیه نیست، بلکه شناختن رفتارهای خوب هم هست. بعنوان مثال، اینکه بگویید، “من به تو افتخار می‌کنم که اسباب‌بازی‌هایت را به بقیه بچه‌ها هم دادی” معمولاً بسیار موثرتر از تنبیه کردن کودک بخاطر رفتار عکس آن است. و دقت کنید، زمانیکه می‌خواهید فرزندتان را تحسین کنید، حتماً کاری که برای آن تحسین می‌شود را مشخص کنید.

اگر فرزندتان رفتار غیرقابل‌قبول خود را ادامه داد، صرفنظر از واکنش شما، جدولی درست کنید که هرکدام از روزهای هفته در آن یک خانه داشته باشند. تصمیم بگیرید که قبل از تنبیه چند مرتبه فرزندتان می‌تواند یک رفتار بد را تکرار کند یا چند مرتبه باید یک رفتار خوب را نشان دهد تا به او پاداش بدهید. جدول را روی یخچال نصب کنید و هر روز رفتارهای خوب و بد را در آن یادداشت کنید. این باعث می‌شود حساب امور دست شما و فرزندتان باشد. اگر این روش موثر واقع شد، فرزندتان برای یاد گرفتن کنترل رفتارهای بد خود تشویق کنید.

برای بچه‌های این سن هم روش فاصله انداختن می‌تواند موثر باشد. محل مناسبی را برای این منظور تعیین کنید که هیچ چیزی برای پرت کردن حواس در آن نباشد و باعث شود که فرزندتان در آن محل به رفتار خود فکر کند. یادتان باشد، فرستادن بچه به اتاقی که در آن کامپیوتر، تلویزیون یا امثال آن هست، اصلاً موثر نخواهد بود. طول مدت زمان را فراموش نکنید و مدت زمانی را انتخاب کنید که برای فرزندتان موثر باشد. متخصصین می‌گویند که به ازای هر سال از سن، یک دقیقه زمان لازم است. برخی دیگر از متخصصین توصیه می‌کنند که این فاصله را تا مدتی ادامه دهید که کودک آرام شود.

خیلی مهم است که کار درست را به فرزندمان یاد بدهیم نه اینکه فقط بگوییم چه کاری غلط است. مثلاً به جای اینکه بگویید، “روی مبل نپر” سعی کنید بگویید، “بنشین روی مبل و پاهات رو بگذار روی زمین.”

6 تا 8 سالگی

روش فاصله انداختن و عاقبت کار، روش‌های تادیبی موثری برای این گروه سنی است.

درمورد این گروه سنی هم داشتن ثبات قدم در تادیب نقش مهمی دارد. سعی کنید به هر حرفی که می‌زنید عمل کنید، درغیراینصورت قدرت و نفوذ خودتان را زیر سوال می‌برید. بچه‌ها باید باور کنند که به هر حرفی که می‌زنید عمل می‌کنید. این به آن معنی نیست که نمی‌توانید یک شانس دوباره به کودک بدهید اما باید کاری که می‌گویید را انجام دهید.

دقت کنید در موقع عصبانیت تهدیدهای تنبیهی غیرواقعی تعیین نکنید (در را ببند وگرنه دیگه اجازه نمیدم تلویزیون تماشا کنی!) زیرا انجام ندادن آن تهدید همه تهدیدهای شما را زیر سوال خواهد برد.

تنبیهات بزرگ قدر شما بعنوان پدر یا مادر را از بین می‌برد. اگر دختر یا پسرتان را برای یک ماه تنبیه کنید، او دیگر انگیزه‌ای برای تغییر رفتارش نخواهد داشت زیرا دیگر همه چیز از او گرفته شده است.

9 تا 12 سالگی

بچه‌های این گروه سنی را نیز مثل سایر گروه‌های سنی می‌توان با عواقب طبیعی تادیب کرد. وقتی بچه‌ها بزرگ می‌شوند و استقلال و مسئولیت بیشتری می‌خواهند، آموزش کنار آمدن با عواقب رفتارشان روشی موثر و مناسب برای تادیب آنهاست.

به طور مثال، اگر تکالیف خانه بچه پنجم دبستانیتان تا موقع خواب تمام نشده است، آیا باید او را بیدار نگه دارید تا تکالیفش را انجام دهد یا خودتان به او کمک کنید؟ مطمئناً نه. اگر اینکارها را بکنید فرصت دادن یک درس مهم به او را از دست می‌دهید. اگر تکالیف او کامل نیست، فرزندتان بدون تکلیف فردا به مدرسه خواهد رفت و عواقب گرفتن نمره منفی را تحمل خواهد کرد.

برای والدین طبیعی است که بخواهند فرزندانشان را از اشتباه نجات دهند، اما در طولانی مدت با اجازه این اشتباهات گاه‌گاه، لطف بزرگی در حق فرزندانشان می‌کنند. بچه‌ها متوجه می‌شوند که رفتار نادرست چه معنایی دارد و احتمالاً آن اشتباهات را دیگر تکرار نمی‌کنند. اما، اگر فرزندتان از این عواقب طبیعی رفتارهایش درس نمی‌گیرد، خودتان عواقبی برای آن تعیین کنید تا رفتارش اصلاح شود.

13 سالگی به بالا

تا اینجا پایه و زمینه فرزندتان را آماده کرده‌اید. فرزند شما می‌داند که از او چه انتظاری می‌رود و اینکه شما به حرفی که درمورد تنبیهات و رفتار بد می‌زنید عمل می‌کنید. اینجا نباید همه چیز را رها کنید—برای نوجوانان هم تادیب به همان اندازه کودکان اهمیت دارد. درست مثل کودک 4 ساله‌ای که لازم است برای او زمان خواب تعیین کنید، فرزند نوجوانتان هم نیاز به تعیین حد و مرز دارد.

درمورد انجام تکالیف، ملاقات دوستان و ارتباط با جنس مخالف برای او قانون تعیین کنید و در این موارد از قبل با او حرف بزنید تا هیچ سوءتفاهمی ایجاد نشود. نوجوان شما ممکن است هر ازگاهی شکایت کند اما خواهد فهمید که کنترل او به دست شماست. حتی نوجوانان هم می‌خواهند که برای آنها محدوده تعیین شود و در زندگیشان قانون باشد، حتی اگر آزادی و مسئولیت بیشتری به آنها بدهید.

وقتی نوجوانتان قانونی را می‌شکند، گرفتن امتیازاتش بهترین روش برخورد به نظر می‌رسد. بااینکه مثلاً گرفتن ماشین از او برای یک هفته مشکلی ندارد اما مطمئن شوید که حتماً با او در این مورد حرف بزنید که دیرتر از وقت تعیین شده به خانه آمدن غیرقابل قبول است.

فراموش نکنید که کنترل بعضی از مسائل را به فرزند نوجوانتان بدهید. اینکار نه تنها تعداد دعواها و مشاجرات شما را کمتر می‌کند، بلکه باعث می‌شود به تصمیمات شما احترام بگذارد. می‌توانید او را آزاد بگذارید درمورد لباس‌ها، مدل مو یا وضعیت اتاق خودش تصمیم‌گیری کند. با بزرگتر شدن فرزندتان، این حیطه کنترل گسترده‌تر می‌شود.

خیلی خوب است که روی نقاط مثبت متمرکز شوید. بعنوان مثال، با اجازه دادن به او برای دیرتر برگشتن به خانه، به جای زودتر قرار دادن ساعت رفت‌و‌آمد بعنوان تنبیه، رفتاری مثبت نشان دهید.

نکته ‌ای درمورد تنبیه ‌بدنی

احتمالاً هیج نوع تادیبی بحث‌برانگیزتر از تنبیه‌بدنی نیست. در زیر به چند دلیل اصلی برای عدم انجام آن اشاره می‌کنیم:

– تنبیه بدنی به بچه‌ها یاد می‌دهد که وقتی عصبانی هستند می‌توانند دیگران را بزنند یا به آنها آسیب وارد کنند.

– تنبیه‌ بدنی می‌تواند صدمه جسمی به بچه‌ها بزند.

– تنبیه بدنی به جای اینکه به بچه‌ها یاد بدهد چطور رفتار خود را تغییر دهند، آنها را از والدینشان می‌ترساند.

– برای بچه‌هایی که به دنبال جلب توجه هستند، تنبیه‌بدنی حتی نوعی پاداش است—در هر حال برای آنها توجه منفی بهتر از فقدان توجه است.

آیا اندازه‌ی آلت مردان مهم است؟

هری فیش- مردان زیادی از اینکه ذهنشان به خاطر اندازه‌ی آلت‌شان مشغول است، گله می‌کنند. آنها از خود می‌پرسند آیا آلت‌شان به اندازه‌ی کافی بزرگ است؟

دکتر هری فیش، متخصص اورلوژی و سلامت مردان:

مردان زیادی از اینکه ذهنشان به خاطر اندازه‌ی آلت‌شان مشغول است، گله می‌کنند. آنها از خود می‌پرسند آیا آلت‌شان به اندازه‌ی کافی بزرگ است؟ به اندازه‌ی کافی کلفت است؟ به اندازه‌ی کافی نعوظ دارند؟ و سوالاتی از این دست.
اما اگر فرض بگیریم که دستورالعمل خداوندگار ما در زمین، تولید مثل است و همین‌طور اهمیت این عضو مردان را بدانیم، شاید این همه توجه به آن خیلی عجیب به نظر نرسد. اما اگر تخمدان‌های زنان نیز به اندازه‌ی آلت یک مرد برجسته و آشکار می‌بود، شرط می‌بندم زنان هم نسبت به آن همین‌قدر دغدغه داشتند.
متاسفانه حتا در این دوره‌ی روشنگری اطلاعات جنسی نیز بسیاری از مردان هیچ اطلاعی درباره‌ی اندازه‌ی طبیعی آلت ندارند.
عکس‌های هولناک و به طرز فریبکارانه‌ای اغراق شده – از آلت‌های خیلی بزرگ در وب سایت‌های فروش مواد بزرگ کننده آلت نیز کمکی به آگاهی مردان نکرده. بنابراین در این نوشته می‌خواهم مختصری درباره شواهد موجود توضیح دهم تا ذهن مردان را آسوده کنم.
اول درباره طول. دانشمندان روی اندازه آلت‌های نعوظ یافته تحقیق انجام دادند و نتیجه حاصله شگفت‌انگیز بود. متوسط اندازه آلت در حالت نعوظ اندکی بیش از ۵ اینچ ‌(۱۲.۷ سانتی‌متر) است. مثل تمام اجزای بدن انسان، اندازه‌ها در افراد مختلف فرق می‌کند. از یکسو اگر آلت یک مرد در حالت نعوظ حداقل ۳ اینچ طول داشته باشد، اندازه‌اش طبیعی است. از دیگر سو نیز نتایج دو تحقیق نشان داد که بلندترین آلت‌ها در حال نعوظ حدود ۸ اینچ بودند. گری گریفین، نویسنده کتاب «اندازه آلت و افزایش اندازه: واقعیت‌ها و اشتباهات، و روش‌های ثابت شده» این تخمین‌ها را مطرح کرده است:
- اندازه آلت تنها ۱۵ درصد از مردان در حالت نعوظ از ۷ اینچ بیشتر است.
- اندازه آلت تنها ۳ درصد مردان در حالت نعوظ بزرگتر از ۸ اینچ است.
- از بین هر ۱۰ هزار نفر اندازه آلت فقط یک مرد در حالت نعوظ ۱۰ اینچ است.
این حقیقت دارد آلت‌هایی که در حالت شل کوچک‌تر هستند اندازه‌شان در هنگام نعوظ بیشتر می‌شود. به عبارتی، نمی‌توانید از روی اندازه آلت در زمان شل بفهمید که در هنگام نعوظ چه اندازه‌ای دارد.
آیا نژاد در اندازه آلت تاثیر دارد؟ نه. تحقیقات نشان می‌دهد که متوسط اندازه آلت، در بین سیاهان، سفیدپوستان و آسیایی‌ها تفاوتی ندارد.
برخلاف همه افسانه‌ها، هیچ ارتباطی بین اندازه آلت و درازی بینی یا پا یا انگشت اشاره، یا هر بخش دیگری از بدن وجود ندارد.
تحقیقات زیادی درباره ارتباط بین اندازه آلت و لذت جنسی زن انجام شده که نتیجه همه آن‌ها یک چیز بوده: اندازه آلت مرد هیچ ربطی به رضایت جنسی زنان ندارد.

* دکتر هری فیش، پزشک متخصص اورولوژی در بیمارستان پرسباتیرین نیویورک و دانشکده پزشکی ویل دانشگاه کورنل است. او یکی از بهترین پزشکان آمریکا در تشخیص و درمان مسایل مرتبط با سلامت مردان و همین‌طور مشکلات جنسی و باروری در مردان و زنان است. تحقیق دکتر فیش بر تعداد اسپرم‌ها و مختل‌کننده هورمون‌ها به چند مقاله‌ی تحقیقی انجامیده و توجهاتی بین‌المللی را در پی داشته است.

با خرما، ضعف توانایی‌های جنسی برطرف می شود

افت توانایی‌های جنسی را به شکل طبیعی برطرف کنید

فرقی نمی کند در فصل گرم سال به سر ببریم یا در فصل سرما! متخصصان تغذیه معتقدند خرما از جایگاه ویژه‌ای در میان محصولات کشاورزی برخوردار است: سرشار از پتاسیم  و آهن، غنی از ویتامین‌های E، B، A، D  و دارای املاحی نظیر روی و منگنز.

اغلب متخصصان تغذیه، توصیه می‌کنند که هنگام نوشیدن چای، خرما را جایگزین قند یا شکر کنیم و اگر مدت‌هاست که از خواب راحت و آرامش بی‌نصیب مانده‌ایم هر شب یادمان باشد که پیش از رفتن به رختخواب، از خوردن یک یا دو عدد خرما به همراه یک لیوان شیرگرم غافل نشویم. 

اما پزشکان، خرما را بیشتر دوست دارند زیرا خرما در پیشگیری و کنترل بسیاری از بیماری‌ها نقش دارد. متخصصان بیماری‌های داخلی می‌گویند پیشگیری از بیماری‌های قلبی و عروقی، حوادث مغزی و حتی پیشگیری از بروز برخی سرطان‌ها مانند سرطان روده بزرگ و سرطان معده در مورد خرما بحث شده و به اثبات رسیده است. بیماری‌های دیگری هم هستند که اغلب پزشکان، خرما را جزیی از رژیم‌ درمانی آن‌ها می‌دانند: زخم‌های بدخیم، اختلال در جذب و دفع غذا،‌

فرقی نمی کند در فصل گرم سال به سر ببریم یا در فصل سرما! متخصصان تغذیه معتقدند خرما از جایگاه ویژه‌ای در میان محصولات کشاورزی برخوردار است: سرشار از پتاسیم  و آهن، غنی از ویتامین‌های E، B، A، D  و دارای املاحی نظیر روی و منگنز.

اغلب متخصصان تغذیه، توصیه می‌کنند که هنگام نوشیدن چای، خرما را جایگزین قند یا شکر کنیم و اگر مدت‌هاست که از خواب راحت و آرامش بی‌نصیب مانده‌ایم هر شب یادمان باشد که پیش از رفتن به رختخواب، از خوردن یک یا دو عدد خرما به همراه یک لیوان شیرگرم غافل نشویم. 

اما پزشکان، خرما را بیشتر دوست دارند زیرا خرما در پیشگیری و کنترل بسیاری از بیماری‌ها نقش دارد. متخصصان بیماری‌های داخلی می‌گویند پیشگیری از بیماری‌های قلبی و عروقی، حوادث مغزی و حتی پیشگیری از بروز برخی سرطان‌ها مانند سرطان روده بزرگ و سرطان معده در مورد خرما بحث شده و به اثبات رسیده است. بیماری‌های دیگری هم هستند که اغلب پزشکان، خرما را جزیی از رژیم‌ درمانی آن‌ها می‌دانند: زخم‌های بدخیم، اختلال در جذب و دفع غذا،‌ افت توانایی‌های جنسی، ام ـ اس ، سنگ‌های مثانه، برونشیت و...اما پزشکان متخصص زنان و زایمان و متخصصان اطفال، خرما را به دلایل دیگری توصیه می‌کنند: خوردن خرما، شیر مادر را زیاد می‌کند و از سوء تغذیه کودکان جلوگیری می‌کند. مقابله با اختلالات دوران بارداری، رفع تُردی و زودشکنی استخوان‌های کودکان، پیشگیری از سوءتغذیه و اختلال جذب و دفع غذا در اطفال جزء خواص همین ماده مغذی است.

، ام ـ اس ، سنگ‌های مثانه، برونشیت و...اما پزشکان متخصص زنان و زایمان و متخصصان اطفال، خرما را به دلایل دیگری توصیه می‌کنند: خوردن خرما، شیر مادر را زیاد می‌کند و از سوء تغذیه کودکان جلوگیری می‌کند. مقابله با اختلالات دوران بارداری، رفع تُردی و زودشکنی استخوان‌های کودکان، پیشگیری از سوءتغذیه و اختلال جذب و دفع غذا در اطفال جزء خواص همین ماده مغذی است.

21 نکته طلایی برای مدیریت زمان

هیچگاه از اینکه وقت کافی برای انجام کارها و پیشرفت در زندگی ندارید شکایت نکنید. شما همان تعداد ساعت در روز را در اختیار دارید که افراد موفقی مانند هلن کلر، پاستور، البرت اینشتین، پروفسور حسابی و دکتر میرزاخانی داشته‌اند.

 هیچگاه از اینکه وقت کافی برای انجام کارها و پیشرفت در زندگی ندارید شکایت نکنید. شما همان تعداد ساعت در روز را در اختیار دارید که افراد موفقی مانند هلن کلر، پاستور، البرت اینشتین، پروفسور حسابی و دکتر میرزاخانی داشته‌اند.

 تفاوت در روش، ترتیب و نحوه‌ی مدیریت زمان است که باعث افزایش یا کاهش کارایی افراد می‌شود. با زومیت همراه شوید تا برخی نکات مهم افزایش کارایی را با هم مرور کنیم.

افراد بسیاری در دنیا تلاش می‌کنند تا به کارایی بالا دست یابند. افرادی که سراسیمه از کاری به کار دیگر می‌روند، همیشه در حال هماهنگی و چک کردن ایمیل‌ و پاسخ به تلفن هستند و در این عقیده که "مشغله‌ی زیاد و سخت کار کردن نتیجه‌ای جز رسیدن به موفقیت ندارد" مشترک هستند. 

چنین باوری ممکن است تا حدی درست باشد ولی در نهایت منجر به کارایی سطحی و بی خردانه می‌شود. در این مقاله قصد داریم تا روش‌ها و رویکردهای متفاوت‌تری را با شما در میان بگذاریم. رویکردهایی که درون‌مایه‌ی آن کار و تفکر هوشمندانه است.

در چنین رویکردی به جای اینکه همانند ربات شروع به انجام کار کنید با خود بیاندیشید و از خود سوال کنید که چطور می‌توانم این کارها را سریع‌تر و با کارایی بیشتری انجام دهم؟

مدیریت زمان به معنی تجمیع کارهای زیاد برای انجام در یک روز نیست بلکه به معنی ساده سازی چگونگی انجام کار، نحوه‌ی انجام سریع همراه با کاهش استرس است.

من به شما قول می‌دهم که شما در طول روز زمان کافی برای انجام کاری‌هایی را که دوست دارید را در اختیار دارید؛ تنها کافی است تا کمی چینش و نحوه‌ی انجام‌شان را تغییر دهید.

در این مقاله به لیستی از راهکارهایی که شما را در مسیر درست قرار می‌دهد اشاره می‌کنیم ولی به یاد داشته باشید که ترفندها و راه‌های گوناگون و بیشماری برای مدیریت زمان و افزایش کارایی وجود دارد. نکاتی که در ادامه به آن‌ها اشاره می‌کنیم، بسیار مفید و کاربردی هستند ولی برای هر فردی کارایی متفاوتی دارند. به این لیست به عنوان کاتالیزوری برای بهبود و تصحیح شیوه‌ی کاری و فکری نگاه کنید و سعی کنید تا در انجام امور روزانه از آن تبعیت کنید.

۱. ابتدا کارهای مهم را انجام دهید

این قانون، قانون طلایی مدیریت زمان است. هر روز دو یا سه کار را که اهمیت بیشتری برای تکمیل شدن دارند را شناسایی کنید و سعی کنید تا قبل از امور دیگر به آن‌ها بپردازید.

وقتی که کارهای مهم مد نظرتان را به پایان رساندید، می‌توانید بگویید که روز موفقی داشته‌اید. در چنین شرایطی شما امکان این را دارید تا به امور دیگر بپردازید یا اگر وقت و حوصله ندارید آن‌ها را به روز بعد موکول کنید چرا که امور ضروری آن روز را انجام داده‌اید.

 چنین روشی استرس و دغدغه‌های ذهنی شما را نیز تا حد قابل توجهی کاهش می‌دهد زیرا با رعایت این روش هیچگاه کارهای مهم‌تان که جزو دغدغه‌های اصلی روزانه‌تان است، باقی نخواهد ماند.

۲. نه گفتن را یاد بگیرید

انجام تعهدات زمانی زیاد، می‌تواند به ما بیاموزد که چگونه از پس درگیری‌های مختلف و فشرده‌ی کاری بر آییم و مدیریت زمان را یاد بگیریم. چنین دستاوردی می‌تواند تحولی بزرگ در زندگی به وجود آورد.

روش کار به این صورت است که شما باید در صورت امکان برخی امور را به تعویق بیاندازید و حتی به برخی فرصت‌ها و درخواست‌ها جواب منفی دهید.

هدف اصلی این است که شما فقط تعهداتی را بپذیرید که از عهده‌ی انجام آن بر می‌آیید و در مدت زمان مقرر می‌توانید آن را به نحو احسن به انجام برسانید.

۳. حداقل ۷ تا ۸ ساعت بخوابید

برخی افراد خیال می‌کنند که با کاهش زمان خواب‌شان می‌‌توانند کارهای بیشتری انجام دهند و بهره‌وری خود را افزایش دهند؛ چنین روشی نه تنها باعث بهره‌وری بیشتر نمی‌شود بلکه تمرکز را تا حد زیادی کاهش می‌دهد و کیفیت زندگی فرد را پایین می‌آورد.

مطالعات نشان می دهد که اکثر افراد برای داشتن عملکرد بهینه‌ی مغزی و بدنی نیاز به ۷ تا ۸ ساعت خواب روزانه دارند. اگر در خواب روزانه‌ چنین زمان بندی را رعایت کنید پس از مدتی نتایج آن را خواهید دید؛ بنابراین هیچگاه خواب و تاثیر آن را در زندگی دست کم نگیرید.

۴. تمام حواس‌تان را به کاری که انجام می‌دهید متمرکز کنید

تمام پنجره‌های ویندوز را ببندید و تلفن خود را در جایی دور از چشم و به حالت بی صدا قرار دهید. تا حد امکان سعی کنید مکانی دنج و بی سرو صدا برای کارتان پیدا کنید یا اگر مانند خود من جزو افرادی هستید که گوش دادن به موسیقی ملایم در انجام کارها کمک‌تان می‌کند؛ می توانید از موسیقی‌های کلاسیک یا صدای طبیعت در حین انجام کار بهره بگیرید.

سعی کنید تا به کاری که انجام می‌دهید متمرکز شوید و خود را در آن غرق کنید و به چیز دیگری فکر نکنید.

۵. انجام کارها را به تعویق نیاندازید

تقریبا همه‌ی ما از به تعویق انداختن کارهایمان رنج می‌بریم و همیشه در ذهنمان برای کارهای عقب مانده برنامه ریزی می‌کنیم ولی در نهایت کاری انجام نمی‌دهیم. جمله‌ی معروف "از شنبه فلان کار را انجام خواهم داد" نیز اشاره به همین مشکل دارد.

راه حل این مشکل انجام سریع کارهای به تعویق افتاده است به بیان دیگر در انجام کارها سعی کنید تعلل نکنید و بلافاصله شروع به انجام آن نمایید. چنین رویه‌ای در انجام کارها باعث می‌شود که شما استرس کمتری داشته باشید و کارهای‌تان به سرعت پیش برود. رمز موفقیت در این روش، مصمم بودن و پایداری در انجام و به پایان رساندن کارهاست.

۶. اجازه ندهید که جزئیات کم اهمیت سرعت و انگیزه‌ی شما را کاهش دهد

اغلب اوقات به دلیل توجه بیش از اندازه به جزئیات، مدت زمان انجام پروژه‌ها افزایش قابل توجهی می‌یابد. کمال‌گرایی در عین داشتن مزایای مختلف باعث می‌شود که پروژه‌های شما با تاخیر مواجه شوند.

راهکاری که در این راستا وجود دارد تکمیل پروژه و توجه به جزئیات پس از اتمام کار است. برای نیل به این منظور بهتر است کارهای اصلی و عمده‌ی پروژه را به طور کامل انجام دهیم و سپس وارد جزئیات کار و دقت در ویژگی‌ها و بهبود مشکلات جزئی شویم.

۷. وظایف مهم و کلیدی را در خود تبدیل به عادت نمایید

نویسنده‌ای را در نظر بگیرید که مدام در حال نوشتن است و نوشتن امری منظم و همیشگی برای او به شمار می‌رود. به عنوان مثال تکمیل و بروزرسانی مقالات و رسیدگی به کارهای دانشجویان و تهیه و ارسال متون مختلف و مکاتبات اداری جزئی از کارهای روزمره‌ی این فرد به شمار می‌رود. شاید به لحاظ کمی، حجم نوشتن این فرد همانند بسیاری افراد دیگر باشد اما به دلیل ماهیت منظم و همیشگی، این کار برای او قابل کنترل‌تر است زیرا نوشتن برای او تبدیل به یک عادت شده است. چنین روالی به ندرت به هم می‌خورد زیرا این کار در ذهن او تبدیل به عادت شده است. عادت کردن به امور مهم و کلیدی باعث می‌شود تا از انجام آن‌ها لذت ببریم.

۸. در خصوص وقتی که صرف تلویزیون و اینترنت و بازی‌های رایانه‌ای می‌کنید واقع بین باشید

صرف وقت زیاد برای مرور پیام‌های تویتری و چک کردن شبکه‌های اجتماعی و تماشای تلویزیون و فیلم می‌تواند موجب افت شدید کارایی روزانه‌ی فرد گردد.

بهتر است در خصوص صرف وقت برای فعالیت‌های مذبور دقت بیشتری به خرج دهید و هر فعالیتی که وقت بیشتری از شما می‌گیرد را کاهش دهید.

۹. برای تکمیل و اتمام کارهای‌تان محدودیت زمانی قرار دهید

سعی کنید تفکر اشتباه "این کار را شروع می‌کنم و تاجایی ادامه می‌دهم که تمام شود" را با "این کار را تا سه ساعت تمام می‌کنم" جایگزین نمایید.

محدودیت زمانی در انجام کارها علاوه بر افزایش کارایی موجب تمرکز بیشتر افراد می‌شود حتی اگر در نهایت مجبور شوید تا بازه‌ی زمانی اتمام کار را افزایش دهید.

۱۰. مابین کارهای‌تان مدت زمانی را برای تجدید قوا در نظر بگیرید

وقتی پس از اتمام کاری بلافاصله و با عجله کار دیگری را شروع کنید؛ احتمال اینکه به طور کامل و درست از پس آن برآیید، کاهش می‌یابد زیرا در این حالت انگیزه و تمرکز شما برای انجام کار جدید کم است.

فراهم کردن فرصتی برای استراحت و تجدید قوا در بین کارها و پروژه‌ها باعث می‌شود تا مغزتان یک نفس راحت بکشد. برای داشتن نتیجه‌ی مطلوب‌تر می‌توانید در این فرصت به پیاده روی بروید، مدیتیشن انجام دهید یا به انجام تمرینات رها سازی ذهن بپردازید.

۱۱. هیچگاه به کل لیست بلند بالای کارهایی که باید انجام دهید، فکر نکنید

راحت‌ترین راهی که می‌تواند اراده‌ی شما را متزلزل کند، فکر کردن به لیست بلندبالای کارهایی است که باید انجام دهید. به یاد داشته باشید که چنین کاری هیچ تاثیر مثبتی در انجام امور ندارد و کاری از پیش نمی‌برد.

بهترین راه برای کسب نتیجه‌ی مطلوب، اولویت بندی کارها و تمرکز بر انجام ترتیبی کارها است.

۱۲. شیوه‌ی زندگی سالم را رعایت کنید

مطالعات متعدد نشان از ارتباط مستقیم کارایی بالا با شیوه‌ی زندگی سالم دارد. شیوه‌ی زندگی سالم شامل رعایت نکات مهم مانند خواب کافی، ورزش و تغذیه سالم می‌باشد که باعث افزایش سطح انرژی می‌شود. چنین رویکردی تاثیر مثبت بر کارایی ذهن دارد و موجب تمرکز بیشتر و راحت‌تر در انجام امور می‌شود.

۱۳. کمتر کار کنید!

این تاکتیک توسط یکی از وبلاگ نویسان مورد علاقه‌‌ی من به نام لئو بابوتا توصیه می‌شود. در حقیقت کمتر کارکردن به معنی انجام کارهای واقعا مهم است. عجله نکنید. بر روی کاری که باید انجام دهید دقت کنید و تمرکزتان را حول امور مرتبط با آن قرار دهید. انجام تعداد کار محدود ولی مهم از انجام کارهای زیادی که قریب به اتفاق آن‌ها ارزش زیادی ندارند، نتیجه‌ بیشتری به دنبال خواهد داشت.

۱۴. از تعطیلات آخر هفته تا می‌توانید لذت ببرید

یکی از الگوهای رفتاری مورد علاقه‌ی من تصویری از پدر خانواده‌ است که کارهای روزمره‌اش را رها کرده و می‌گوید: امروز جمعه اس؛ برویم گردش!

جمله‌ی فوق شاید کمی مضحک به نظر برسد ولی اتخاذ چنین رویه‌‌ای و استفاده از وقفه‌های کاری آخر هفته و لذت بردن از آن باعث می‌شود تا حجم کاری زیاد در طول هفته برایمان قابل تحمل‌تر گردد. با کمی مدیریت حتی می‌توان در طول هفته نیز زمان‌هایی را برای فعالیت‌های مختلف تفریحی اختصاص داد.

۱۵. یک سیستم سازمان‌دهی امور برای خود ایجاد کنید

عملکرد سازمان‌دهی شده تاثیر قابل توجهی در صرفه جویی زمانی دارد. شاید در نگاه اول پیاده سازی یک سیستم سازمان‌دهی امری پیچیده و دشوار به نظر برسد ولی با پیاده سازی تدریجی چنین سیستمی شاهد کارایی باور نکردنی در انجام امور خواهید بود.

 نکته‌ی مهمی که در این راستا وجود دارد رعایت همیشگی قوانین سازماندهی است به عبارت دیگر سعی کنید به صورت پیوسته مستندات مربوطه را بروز نگهدارید و از اینکه همه‌ی کارها و امور را مدنظر قرار دهید، اطمینان حاصل کنید. نکته‌ی مفید دیگر در بهبود سیستم سازمان دهی، پیاده سازی ساده‌ی آن است به طوری که حفظ و بروزرسانی و کار با آن راحت باشد.

۱۶. زمان‌های بیکاری‌تان را پر کنید

ما معمولا در طول روز زمان‌های تلف شده‌ی زیادی داریم که در این مدت هیچ کاری انجام نمی‌دهیم. اتاق انتظار پزشکان، انتظار برای اتمام جلسه‌ی مسئولان یا سالن انتظار فرودگاه یا مترو جاهایی هستند باعث اتلاف زمان ما می‌شوند. 

سعی کنید برخی کارهای‌تان را در چنین زمان‌هایی انجام دهید؛ به عنوان مثال در این زمان‌ها مقالات و کتاب‌هایی را که در دست مطالعه دارید را مرور و مطالعه کنید یا مکاتبات کاری و شخصی خود را در چنین زمان‌هایی انجام دهید. چنین رویه‌ای باعث می‌شود که کارایی شما افزایش قابل ملاحظه‌ای یابد.

۱۷. در اتاق‌تان را قفل کنید!

گاهی تنها راهی که برای اتمام کاری وجود دارد این است که خودتان را در اتاقی حبس کرده و ارتباط‌ خود را با بیرون قطع کنید تا دور از هر مزاحمتی بتوانید روی موضوع کاری‌تان تمرکز نمایید.

۱۸. روی برنامه‌ی کاری‌تان متعهد باشید

شاید تذکر این نکته به گوش شما تکراری باشد ولی به دلیل اهمیت آن و مشکلاتی که با عدم رعایت آن در کارایی فرد به وجود می‌آید، در اینجا به آن اشاره می‌کنیم.

سعی کنید تا می‌توانید بر روی برنامه‌ی کاری‌تان متعهد باشید. داشتن روحیه تعهدگرایانه،مصمم بودن، پیگیر بودن و داشتن عملکرد حرفه‌ای در انجام پروژه‌ها می‌تواند در این راستا شما را یاری دهد.

۱۹. کارهای مشابه را دسته بندی کنید

روزی را تصور کنید که دو تمرین برنامه نویسی، تکمیل نگارش سه مقاله و تماشای دو ویدئوی آموزشی را در برنامه‌ی کاری دارید. قبل از شروع به انجام آن‌ها با هر ترتیب دلخواه، ابتدا کارهای مشابه را دسته بندی کرده و هر گروه را به صورت متوالی انجام دهید.

وظایف مختلف نیاز به تفکر متفاوتی دارند؛ بنابراین اجازه دهید ذهن‌تان سیر ثابت خود را در خصوص کارهای مشابه ادامه دهد. تعویض غیرضروری راستای فکری به دلیل انجام کارها با ترتیب مختلف باعث کاهش قابل توجه کارایی می‌شود.

۲۰. زمانی را برای کسب آرامش در نظر بگیرید

دنیای امروز پر از پیچیدگی‌هاست؛ چنین دنیایی به دلیل ماهیت تغییر سریع و سرعت زیاد، امکان داشتن زمانی برای آرامش را از بسیاری مردم سلب کرده است؛ بنابراین ضرورت داشتن تمریناتی که باعث کسب آرامش می‌شود، دو چندان است.

در زندگی زمانی را برای کسب آرامش و سکون و کاهش اضطراب در نظر بگیرید. پس از مدتی و با کمی تمرین خواهید دید که دلیلی برای اضطراب و عجله در کارها وجود ندارد. داشتن ذهن آرام باعث می‌شود که شما از انجام کارها لذت بیشتری ببرید.

۲۱. امور غیر ضروری را کنار بگذارید

زندگی ما پر است از کارهای زاید و اضافی که با شناسایی و حذف آن ها می توان تا حد زیادی زمان بدست بیاوریم. کمی به امور روزانه ای که انجام می‌دهید دقت کنید؛ حتما شما نیز موارد زیادی از آن‌ها را پیدا خواهید کرد که باعث کاهش کارایی شما می‌شوند.

آخرین و مهم‌ترین نکته‌

نکته‌ی آخری که لازم است تا توجه ویژه‌ای به آن شود و به همین دلیل در آخر و جدای از نکات دیگر به آن اشاره شده است. این رویه مهمترین نکته ی این مقاله است.
هدف اصلی در زندگی، لذت بردن است، کار همیشه هست!

مشغله‌ی کاری روزانه به قدری ما را گرفتار خود کرده است که از یاد برده‌ایم تا از آنچه انجام می‌دهیم لذت ببریم. حتی وقتی که با نگاه و تفکر هوشمندانه به کارها می‌نگریم قصد داریم هر چه زودتر آن‌ها را به اتمام برسانیم و به فکر لذت بردن از انجام کارها نیستیم. نکته‌ی مهم این است که ابتدا فکر کنید چطور می‌توانم از کارهایی که انجام می‌دهم لذت ببرم. چنین تفکری باعث می‌شود که از طول مسیر زندگی خود لذت بیشتری ببرید.

در حقیقت هدف اصلی اتخاذ روش و نقشه‌ی راهی است که با پیگیری آن شما بتوانید تعهدات و وظایف روزانه‌ی خود را فارغ از پیچیدگی‌هایی که دارند با خوشحالی و لذت بیشتری انجام دهید.

چنین گفته‌ای شاید به نظر رویایی بیاید اما در دنیای امروزی بیش از هر زمان دیگری امکان پذیر و قابل پیاده سازی است. کنجکاو بودن و پذیرش فرصت‌ها و خودشناسی و توجه به احساسات شما را در این مسیر یاری می‌کند.

رعایت نکات فوق تاثیر شگفت انگیزی بر کیفیت زندگی شخصی و کاری شما خواهد داشت. آیا تا کنون تجربه‌ای از رعایت نکات فوق داشته‌اید؟ به نظر شما رعایت چه نکات دیگری می‌تواند باعث افزایش کارایی در زندگی شود؟ دیدگاه خود را با دیگران به اشتراک بگذارید.